คนรุ่นใหม่ไม่ได้ต้องการถูกแก้ไข แต่ต้องการให้เชื่อใจ

วันนี้ คนรุ่นใหม่ ไม่ได้ต้องการถูกแก้ไข แต่ต้องการให้เชื่อใจ ได้รับการมองเห็น ได้รับการโอบรับ และได้รับความรัก
Today, young generations don't need to be fixed. We need to be trusted to be seen, held, and loved. 

--- Violeta-Lacroze, Ankira

งานเขียนนี้ จะนำเราไปยังประเทศอาร์เจนตินา เรียนรู้ผ่านประสบการณ์ของ วิโอเลตตา ลาครอซา (Violeta Lacrosa) ที่สื่อสารถึง “ความโดดเดี่ยวของเยาวชน” และ “วิกฤติสุขภาพจิต” ที่กำลังเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในหมู่คนรุ่นใหม่ รวมถึงปัญหาการฆ่าตัวตายที่ทวีความรุนแรง เธอได้ร่วมมือกับพาร์ตเนอร์ ซึ่งเป็น IDG Ambassadors เช่นกัน สร้างการเดินทางเชิงประสบการณ์สามวัน ที่ทำหน้าที่เป็นพื้นที่บ่มเพาะ สำหรับการพัฒนา “ด้านในจิตใจ” และ “ความงอกงามของความเป็นมนุษย์"

วิโอเลตตา ลาครอซา คือ ผู้พูดที่อายุน้อยที่สุด (ซึ่งเพิ่งอายุครบ 22 ปี) ในงาน IDG Summit 2025 ต่อไปนี้ คือ คำพูดของเธอบนเวที

วันนี้ คนอายุต่ำกว่า 30 ปี คิดเป็นครึ่งหนึ่งของประชากรโลก พวกเราเป็นคนรุ่นที่ได้รับการศึกษามากที่สุด และมีความมุ่งมั่นที่สุดในประวัติศาสตร์ ขับเคลื่อนด้วยความปรารถนาอันลึกซึ้งที่จะทำให้โลกนี้ดีขึ้น แต่ถึงอย่างนั้น มนุษยชาติก็ยังคงไม่สามารถ “โอบรับเรา” ได้อย่างแท้จริง

ในอาร์เจนตินา ทุก ๆ 20 ชั่วโมง จะมีวัยรุ่นคนหนึ่งจบชีวิตของตัวเอง ปี 2023 การฆ่าตัวตาย (suicide) กลายเป็นสาเหตุการเสียชีวิตอันดับหนึ่งของเด็กผู้หญิงอายุ 10–19 ปี และเป็นอันดับสองของเด็กผู้ชาย สำหรับชายหนุ่มในวัย 20 อัตราการฆ่าตัวตายสูงกว่าสามเท่า

สำหรับชีวิตหนึ่งที่สูญเสียไป จะมีความพยายามระหว่าง 10 ถึง 30 ครั้ง การฆ่าตัวตายเป็นเพียง “อาการ” ของวิกฤติอันเงียบงันที่กระทบเยาวชนทั่วโลก

1 ใน 4 ของเยาวชนบอกว่าพวกเขารู้สึกโดดเดี่ยวต่อเนื่องมากกว่าหนึ่งปี

1 ใน 7 ต้องต่อสู้กับความผิดปกติทางจิต (mental disorder) โดยเฉพาะ “ความวิตกกังวล (anxiety)” และ “ภาวะซึมเศร้า (depression)”

แต่ครึ่งหนึ่งแทบไม่เคยพูดถึงเรื่องนี้ในครอบครัว 

ขณะที่เวลาอยู่หน้าจอ (screen time) เฉลี่ยต่อวันเพิ่มขึ้นถึง 7 ชั่วโมง 22 นาที

เรากำลังอยู่ในภาวะย้อนแย้ง เชื่อมต่อกันตลอดเวลา (hyperconnected) แต่กลับ “ขาดการเชื่อมโยงอย่างแท้จริง (deeply disconnected) เราอยู่ในโลกดิจิทัลที่มีกฎของมันเอง เต็มไปด้วยอัลกอริทึม (algorithms) ไลก์ และฟิลเตอร์ โลกที่คุณอาจ “เป็นส่วนหนึ่งของสังคม” แต่ยัง “รู้สึกเหมือนมองไม่เห็นตัวเอง (invisible)”

เบื้องหลังตัวเลขเหล่านี้ มี “ใบหน้า” “ชื่อ” และ “เรื่องราว” บาดแผลแห่งความไม่เชื่อมโยง (disconnection) ที่หนักเกินกว่าคนรุ่นหนึ่งจะรับไว้เพียงลำพัง

แต่เอาจริง ๆ แล้ว มันไม่ใช่เรื่องของเยาวชนเท่านั้น มันคือเรื่องของ “พวกเราทุกคน” คุณ ฉัน และคนที่นั่งข้าง ๆ ต่างก็รู้ดีว่าความรู้สึก “ขาดการเชื่อมโยง” เป็นอย่างไร

Ankira เกิดขึ้นในช่วงการระบาดของโควิด จาก “บาดแผลร่วม (shared wound)” และ “ความฝันร่วม (shared dream)” คำว่า Ankira แปลว่า “สมอเรือ (anchor)” และเหนือสิ่งอื่นใด มันหมายถึง “ความหวัง (hope)”

เราเป็นศูนย์บ่มเพาะการพัฒนามนุษย์ (human development incubator) ที่นำโดยเยาวชน เราสร้างประสบการณ์ร่วมในชุมชน (immersive community experiences) เพื่อ “ฟื้นฟูความเป็นมนุษย์ (rehumanize)”

สำหรับเรา บาดแผลไม่ใช่สัญลักษณ์ของความล้มเหลว แต่คือ “สะพาน (bridge)” ที่พาเรากลับมาสู่กันและกันอีกครั้ง

สามปีก่อน ผู้ก่อตั้งของเราเคยมาร่วมงาน IDG Summit และได้รู้จักกับ IDG ตั้งแต่นั้น “5 มิติของ IDG” ก็กลายเป็น “หัวใจของการทำงาน (backbone of our work)” ไม่ใช่แค่ในสไลด์ แต่ใน “การปฏิบัติจริง (practice)”

เรารวบรวมเยาวชน 150 คนจากหลายบริบททั่วอาร์เจนตินา พวกเขาทิ้งเสียงรบกวนจากเกรด หน้าจอ และความคาดหวัง เพื่อก้าวเข้าสู่ “พื้นที่แห่งการตระหนักรู้ (space of presence)” พื้นที่ที่พวกเขาได้รับ “ความรัก ความอ่อนโยน และการดูแล (love, tenderness, and care)” เพื่อเพียงแค่ “ได้เป็นตัวของตัวเอง (just be)”

วันที่หนึ่ง
พวกเขามาด้วยความไม่แน่ใจ ตื่นเต้น และประหม่า เราสร้างบรรยากาศผ่านการเคลื่อนไหว (movement) การสนทนา (conversation) การสะท้อน (reflection) การเต้นรำ ศิลปะ และดนตรี และนั่นคือจุดที่ “เวทมนตร์ (magic)” เริ่มต้น

เรากล้าที่จะฝันใหญ่ จินตนาการถึงอนาคตใหม่ และมีคำถามสองข้อที่เริ่มเกิดขึ้น “ฉันคือใคร (Who am I)?” และ “ฉันอยากเป็นใคร (Who do I want to be)?”

วันที่สอง
เรามุ่งไปที่ “การเสริมพลัง (empowerment)” โดยเริ่มจากภายใน ฟังเสียงหัวใจของตนเอง (inner voice) และรับฟังผู้อื่นด้วยความเข้าใจ (empathy) เราสำรวจสามมิติของ IDG — Being, Thinking, และ Relating เราได้ค้นพบว่า “ภาวะผู้นำที่แท้จริง (real leadership)” เริ่มจากภายใน และอาจเป็นครั้งแรกที่เราตระหนักว่า “ฉันไม่ได้อยู่คนเดียว (I’m not alone)” “ชีวิตของฉันมีความหมาย (My life is meaningful)”

วันที่สาม
พลังงานเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด มีชีวิตชีวา เราเน้น “การกลับมาเป็นมนุษย์ร่วมกัน (getting humanized)” ทำงานร่วมกัน แบ่งปันคำมั่น และเฉลิมฉลองชีวิต ตระหนักว่า “การงอกงาม (flourishing)” เกิดขึ้นร่วมกับผู้อื่น

เพียงสามวัน แต่บางสิ่ง “เปลี่ยนไปตลอดกาล” เรางอกงามในทุกมิติ — กาย (body) ใจ (heart) ความคิด (mind) และจิตวิญญาณ (soul) ข้อมูลกลายเป็นประสบการณ์ (experience) ประสบการณ์กลายเป็นการเชื่อมโยง (connection) และการเชื่อมโยงกลายเป็น “การเปลี่ยนแปลง (transformation)”

มันโอบรับความเจ็บปวด เปลี่ยนบาดแผลให้เป็นปัญญา (wounds into wisdom) และเปลี่ยนความโดดเดี่ยวให้เป็น “ความเป็นส่วนหนึ่ง (belonging)”

นี่ไม่ใช่เรื่องของนักเรียนเท่านั้น แต่คือเรื่องของ “พวกเราทุกคน” เพราะเมื่อคนหนึ่งเยียวยาได้ (healing) ทั้งชุมชนก็เปลี่ยนแปลง

ต่อไปนี้ คือ เสียงจากผู้เข้าร่วมโครงการ

Benha กล่าวว่า “ฉันได้เรียนรู้ที่จะเยียวยาในชุมชน (heal in community) คืนดีกับตัวเอง ครอบครัว และโลก” 

Carlos กล่าวว่า “ในการให้ ฉันได้พบส่วนหนึ่งของตัวเอง ที่ทำให้รู้สึกมีชีวิต และเป็นมนุษย์มากขึ้น (more human)”

และขอเพิ่มอีกเสียงหนึ่ง เสียงของฉันเอง นี่เป็นครั้งที่สองที่ฉันได้มาร่วม IDG Summit ฉันเคยผ่านประสบการณ์ของ Ankira หลายครั้ง แต่ตอนนี้ฉันเป็นผู้ประสานงานหลัก (coordinator)

สิ่งสำคัญที่ฉันได้เรียนรู้คือ “พลังของความไว้วางใจ (trust)” เยาวชนมักถูกประเมินต่ำ และต้องพิสูจน์ว่าตัวเองคู่ควรกับเสียงของตน แต่ใน Ankira มันต่างออกไป เราถูกเชิญให้ “นำทาง (lead)” “สร้าง (build)” “คิด (think)” และ “ร่วมออกแบบ (co-create)” และความไว้วางใจนั้น ทำให้ฉันได้กลับมาเป็นตัวของตัวเองอย่างแท้จริง

ปีนี้ ฉันพาคุณพ่อมาที่งาน IDG Summit 2025 ด้วย เพราะ Ankira ไม่ได้เปลี่ยนแค่ “วิธีที่ฉันเป็นผู้นำ (how I lead)” แต่มันเปลี่ยน “วิธีที่ฉันใช้ชีวิต และวิธีที่ฉันรัก (how I live and how I love)”

เรายังมีความเห็นไม่ตรงกันในหลายเรื่อง และนั่นไม่เป็นไร เพราะเราได้เรียนรู้ที่จะ “พบกันจริง ๆ (really meet)” และเรายังเรียนรู้อยู่เสมอ

บางทีคุณอาจมาที่นี่กับคนที่คุณรัก บางทีคุณอาจมาคนเดียว หรือกำลังรับชมผ่านไลฟ์สตรีม แต่ขอให้เราหยุดชั่วครู่ สูดลมหายใจเข้าออกอย่างมีสติ (mindful breathing) วางมือบนหัวใจของคุณ กลับมาบ้าน กลับมาสู่ภายใน (come back home) รู้สึกถึงจังหวะหัวใจนั้น คุณรู้สึกไหม?

นั่นคือ “สายใยแห่งชีวิต (thread of life)” ที่ Ankira ปกป้องไว้ สายใยที่เตือนให้เราระลึกถึง “ความเป็นมนุษย์ร่วมกันอันศักดิ์สิทธิ์ (sacred shared humanity)”

วันนี้ คนรุ่นใหม่ ไม่ได้ต้องการถูกแก้ไข แต่ต้องการให้เชื่อใจ ได้รับการมองเห็น ได้รับการโอบรับ และได้รับความรัก
Today, young generations don't need to be fixed. We need to be trusted to be seen, held, and loved. 

"Today, young generations don't need to be fixed.
We need to be trusted to be seen, held, and loved."

เราต้องการความร่วมมือจากคุณ เพื่อสร้างพื้นที่ที่ “การพัฒนา inner (inner development)” ไม่ใช่แค่คำสวยหรู แต่เป็น “อาหารประจำวันของชีวิต (daily bread of life)”

ถ้างานของเราสัมผัสหัวใจของคุณ กรุณาติดต่อเรา เพราะ “การกลับมาเป็นมนุษย์ (rehumanization)” ไม่ได้เริ่มจากที่ไกล แต่มันเริ่มจาก “ภายในของเราเอง (within each one of us)”

มาค้นหามันเถอะ มาค้นหาเราเถอะ เพราะเราไม่สามารถทำสิ่งนี้เพียงลำพัง และเราไม่เคยถูกสร้างมาให้ทำเพียงลำพังเลย

ขอบคุณค่ะ

Please share your reflections in the chat.

1. What key insight or takeaway from the article resonated most with you, and why?
2. What new question or curiosity has emerged for you after reading it?