Star-Crossed Lovers: Fire + Bread = Toast

วันนี้อยากเขียนเล่าเรื่องราวของความรักคู่นึง
ต้นแบบฉบับปรับเปลี่ยนบทบาทเพศ Divine Feminine – Divine Masculine ของป๊อปคัลเจอร์GenZ
พลังงานพระจันทร์เต็มดวง เทพีไดอาน่าแห่งดวงจันทร์ กับ ศิลปินหนุ่มผู้หลงรักภาพวาดของตัวเอง
ถวายเแด่จันทร์เพ็ญในราศีสิงห์ลีโอ และ Snow Moon 5.2.2023
เปิดพอร์ทัล 12.2.2023
.
.
ระยะเวลาอ่าน: 6 นาที
จำนวนหน้าเอสี่: 6 หน้า
.
.
[Intro Song]
When the cold wind is calling and the sky is clear and bright
Misty mountains sing and beckon lead me out in the light
I will ride
I will fly
Chase the wind and touch the sky
.
.
"เมื่ออยู่ในแสงสว่าง จงเป็นตัวของตัวเอง"
.
.
บทเรียนจาก พีต้า เมลลาร์ก พระเอก The Hunger Games ที่ดูเหมือนจะเด่นน้อยกว่านางเอก แคตนิส เอเวอร์ดีน แต่หากไม่มีหนุ่มน้อยคนนี้ เราได้คงไม่ได้เห็นการเปลี่ยนแปลงปลกแอดประเทศพาเน็ม ทุกอย่างเริ่มต้นจากความรัก ความสงสาร ในความแร้นแค้น ความเต็มอิ่มสมบูรณ์ของเขายังส่องฉายไปยังแคสนิสได้ ในวันที่ฝนตกกระหน่ำ ความหนาวเย็นมาเยือน ขนมปังที่ตั้งใจทำให้ไหม้แต่เพียงภายนอก แต่เนื้อนุ่มอุ่นข้างในช่วยต่อชีวิตสาวน้อยนักสู้ให้ใช้ไฟของตัวเองในการช่วยเหลือน้องสาวคนที่เธอรักต่อไป
.
.
เธอคือ แสงไฟเทพีแห่งจันทราส่องเป็นความหวังผู้คนในความมืดมนตร์
ส่วนเขาเป็นเพียง ดอกแดนดิไลออนเหลืองแหลกสลาย ในยุคที่การมีความรักนั้นผิดบาป
.
.
บทความใหม่ เผยแพร่เย็นนี้ ฉลอง จันทร์เพ็ญในราศีสิงห์ลีโอ และ Snow Moon 5.2.2023
พีร์ เขียน
FB: Perry Story เพอร์รี่ สตอรี่
#PerryStory
.
.
แนะนำก่อนอ่าน: หากรู้จักเนื้อหาเรื่องราวคร่าวๆ ของภาพยนตร์/หนังสือชุด เกมล่าชีวิต The Hunger Games แล้วก็น่าจะอ่านได้สบายๆ อ่านคล้ายแฟนฟิคชั่น Fanfiction นิทานเรื่องหนึ่งก็ได้
.
.
.
เดินทางกลับมาจากเทศกาลภูผาศักดิ์สิทธิ์บนดอยหลวงเชียงดาวแล้วก็ ทำให้ได้รับพลังงานเต็มพิกัด ได้รับคำอวยพรจากมวลมิ่งมิตรสหาย และแลกเปลี่ยนพลังงานนั้น เพลงจาก Brave ยังคงดังแว่วมาในมโนสำนึก สายลมเย็นยะเยือกชวนให้ช้าชงและละเลียดไปกับทุกอนูสัมผัสปะทะเผินผิว แสงอาทิตย์สีทองค่อยๆ โผล่พ้นบรรพตบดบัง สัญญาณจับเกสรแดนดิไลออนสีเหลืองทอง พร้อมกับเรื่องราวของหนุ่มน้อยที่ฉันประทับใจในความสามารถที่จะรักของเขา เพราะฉันเห็นส่วนเสี้ยวของเขาในตัวฉันเอง!
.
.
.
“ขนมปัง เค้ก และฝืนไฟ”
.
แม้บ้านจะมีฐานะปานกลางในเขต 12 พ่อแม่ของพีต้าเปิดร้านเบเกอรี่ แต่ชีวิตวัยเด็กของเขาไม่ได้มีความสุขนัก เขาเป็นลูกคนเล็กที่แม่ไม่ต้องการ แต่ก็หวงมากที่สุดในขณะเดียวกัน ความทุกข์ในใจก่อกำเนิดโลกจินตนาการแห่งสีสัน โชคดีที่บ้านยังคงมีครีมแต่งหน้าเค้กที่แม่ใช้ตกแต่ง นับแต่นั้นเขาก็หลงใหลกับการวาดเขียน และเล่นกับสีสัน มันเป็นความสุขเดียวในชีวิต จนกระทั่งคืนฝนตกวันหนึ่ง เสียงระเบิดจากเหมืองที่อยู่ห่างออกไปจากเมือง ได้คร่าชีวิตคนงานนับร้อยคนที่ติดอยู่ในนั้น เหมืองถ่านหินขุดเพื่อสร้างไฟจากท่อนไม้ที่สิ้นลม ได้ขโมยเวลาและความสุขวัยเยาว์ของคนที่เขารักไปจนหมดสิ้น
.
.
เพื่อนร่วมห้องที่โรงเรียนขาดเรียนหลายคนในเช้าวันต่อมา จนโรงเรียนต้องประกาศปิดชั่วคราว เด็กหญิงผมเปียผู้มีความสุขคนนั้นก็ไม่เคยกลับมาอีกเลย
.
เขาคิดถึงรอยยิ้มและแววตาที่มีความสุขของเธอ แต่ตัวตนที่เธอนำกลับมาคือความนิ่งเงียบ ความโศกเศร้าในแววตา ความสิ้นหวังไร้ทางออก และดูเหมือนว่าโรงเรียนไม่ใช่สถานที่ที่เธอควรจะมาอยู่อีกต่อไป พ่อตายแล้ว เธอต้องหาอาหารเลี้ยงน้องและแม่ที่สติหลุดลอยหลังจากที่พึ่งหลักทางใจและกายได้จากโลกนี้ไปสู่โลกใหม่ พ่อตายในเหมืองระเบิดไม่เหลือซาก มีแค่รูปครอบครัวเก่าสีขาวดำหนึ่งใบเท่านั้น พีต้ารู้สึกร้อนใจและหมดแรงที่เขาไม่สามารถทำอะไรให้เธอได้เลย หรือว่าเขาควรอยู่เฉยๆ เรียนรู้ที่จะเป็นเด็กดีตามกรอบ จะได้ไม่มีปัญหาอะไรมาก
.
ใช่แล้ว จะว่าไปนั้นเป็นทางออกที่เรียบง่ายที่สุด แต่หากเขาเลือกทำเช่นนั้นเขาก็ไม่ใช่พีต้า
เขาจดจำช่วงเวลาแห่งความสุขที่เขาได้วาดรูประบายสีในเศษกระดาษ กำแพง และสีธรรมชาติจากดิน ใบไม้ ที่เขาทดลองทำเอง พยายามวาดรูปที่สวยงามที่สุดที่เด็กวัย 11 อย่างเขาจะทำได้ แต่ดูหลายครั้งก็หลับหงุดหงิดตัวเองที่ยังไม่ได้ดั่งใจ เขาไม่สามารถทำอะไรเองได้ แล้วอย่างนี้จะช่วยเธอได้อย่างไร
.
จนกระทั่งวันหนึ่ง ชะตาโชคโลกเหวี่ยงให้แคตนิสมานั่งหลบฝนในคอกหมูตรงข้ามร้านบ้านเขา
เขารู้ทันทีว่าเธอกำลังจะอดอาหารตาย ความทุกข์อัดอั้นในใจ เขาไม่สามารถเดินเอาขนมปังไปให้เธอได้ แม่คงด่าตายชัก ทางเดียวที่เธอจะได้ขนมปังจากบ้านเขาก็คือต้องทำให้ไหม้ แล้วแม่เขาจะบอกให้ไปโยนทิ้ง นั่นแหละที่เขาพอจะส่งไปให้เธอได้ ขนมปังยาวหนึ่งก้อนคงพอประทังชีวิตเธอกับครอบครัวได้หนึ่งวัน เขาอยากจะให้สองสามก้อน แต่การทำไหม้ก้อนที่สอง สาม อาจจะต้องแลกมาด้วยรอยไม้เรียวที่สามอาทิตย์กว่าจะหายช้ำดี
.
ขอบคุณไฟ ที่แผดเผา ให้ชีวิตและพรากชีวิต ก่อกำเนิดดั่งพญาฟีนิกซ์ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ชาติแล้วชาติเล่า ชนแล้วชนเล่า
.
.
.
“Star-Crossed Lovers: Fire + Bread = Toast”
.
คุณเชื่อเรื่องคู่แท้ทางจิตวิญญาณไหม?
พีต้าเคยได้ยินเรื่องราวของคู่แท้ทางจิตวิญญาณ และใฝ่ฝันว่าสักวันคงได้เจอ
มันเป็นเพียงสิ่งเดียวที่เป็นความรู้สึกจริงแท้และเข้มข้น ความอัดอึดด้วยนิสัยที่ถูกปกปิดไว้
เขาเห็นเธอกลับมาโรงเรียนและเริ่มกลับมามีน้ำนวลมากขึ้น ที่แท้เธอก็ล่าสัตว์แลกเงินซื้อของ และพ่อแม่ของเขามักจะซื้อกระต่ายจากเธอ มันเป็นกระต่ายคุณภาพดีเพราะว่าสิ้นใจเร็ว เพียงธนูหนึ่งดอกที่ปักเข้าตาซ้ายและฝังดับการทำงานของสมอง อย่างน้อยๆ เธอกลับมาในสภาพสู้ชีวิต ต้องดูแลแม่และน้องสาว พลังชีวิตและความรักของเธอช่างเอ่อล้น เหมือนกองไฟโชนอยู่ในหัวใจของเขา เอ่อ.. ความรู้สึกนี้คืออะไร พีต้าไม่เคยรู้สึกร้อนแต่อบอุ่นอย่างนี้มาก่อน มันเป็นเหมือนแสงสว่างที่กระจายออกมาจากหัวใจของเขาและทำให้ใบหน้าของเขายิ้มกว้างโดยไม่รู้ตัว แค่ได้มองดูความงดงามของเด็กสาวที่เขารัก ก็ทำให้ชีวิตดูมีความหมาย เขาไม่คิดฝันว่าจะได้ครองคู่กับเธอ เพราะมันดูไกลเกินเอื้อม ในสถานะอย่างนี้ เขาแค่ขอบคุณที่เธอมีชีวิตมาโรงเรียนได้ทุกวัน เขาก็ซาบซึ้งน้ำตาลไหลแล้ว
.
.
หลายครั้งที่เขาอยากจะเริ่มทักคุยกับเธอ แต่เสียงในหัวก็บอกให้อยู่นิ่งๆ ยังไม่ถึงเวลา เขาเองก็ยังมีปัญหาส่วนตัวให้แก้ไข และ เธอเองก็จะมีชีวิตที่ดีได้โดยไม่ต้องมีเขา สิ่งที่เขาพอทำได้คือการบอกพ่อว่าอยากกินซุปกระต่าย แล้วพ่อก็จะซื้อหาให้ คงเป็นวิธีเดียวในตอนนี้ที่จะทำให้แคตนิสได้เงินไปซื้ออะไรๆ ได้บ้าง
.
.
ทุกๆ ปีมีเกมล่าชีวิตที่จะเห็นเพื่อนรุ่นพี่รุ่นน้อง ถูกฆ่าตายออกโทรทัศน์ ชาย 1 คน หญิง 1 คน
1 ปี 2 ปี 3 ปี 4 ปี 5 ปี ผ่านไปแล้ว พีต้ากับแคตนิสอายุ 16 ปี และเป็นวันที่น้องสาวของแคตนิสถูกจับชื่อให้เป็นตัวแทนเขต 12 ไปแข่งเกมล่าชีวิตครั้งที่ 74... เกมล่าชีวิตที่หมายถึงความตาย ถวายเป็นเครื่องบรรณาการแด่เมืองหลวง ตั้งแต่เขาเกิดมาเขายังไม่เคยเห็นเด็กจากเขต 12 รอดชีวิตออกมาได้สักคน พีต้ากังวลว่าแคตนิสจะรับมือกับความสูญเสียนี้ได้อย่างไรหนอ ทันใดนั้น ปรากฎการณ์ที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนในเขต 12 แคตนิสยกมือขึ้น ร้องเสียงดังสุดชีวิตว่าเธอจะขอไปร่วมเล่นเกมแทนน้องสาว ตามกฎอนุญาตให้ทำได้ เพียงแต่มันไม่มีใครคนไหนที่จะมั่นใจว่าจะไม่เอาชีวิตตัวเองไปแลกเพื่อเด็กที่ไหนก็ไม่รู้ จนกระทั้งแคตนิสอาสาแทนพริมโรสผู้เป็นน้องสาว
.
ซวยซ้ำสองคือพีต้าก็ได้เป็นตัวแทนผู้ชายจากเขตสิบสองไปแข่งขันเกมล่าชีวิตกับแคตนิสเช่นเดียวกัน
เกมนั้นที่ว่า มีผู้รอดชีวิตได้เพียงหนึ่งคนเท่านั้น
.
“ตัวแทนชายจากเขตสิบสองประจำปีนี้ได้แก่ พีต้า เมลลาร์ก” คำจากผู้ประกาศเสมือนลงดาบอาญาสิทธิ์ ประหารชีวิตของเขาลงในวันนั้น เป็นทั้งพรและคำสาป บางทีเขาคิดว่าถ้าแคตนิสไม่ได้อาสาเป็นตัวแทน รายชื่อของฝ่ายชายอาจจะไม่ใช่เขาก็ได้ เพราะความรู้สึกทั้งหมดของพีต้าได้มอบถวายให้แคตนิสมาตลอดห้าปีที่ผ่านมา ไม่มีวันใดที่ลดน้อยถอยลงเลย เขาได้รับพรของขวัญก่อนเขาจะสิ้นลมหายใจให้ใช้เวลาช่วงสุดท้ายของชีวิตกับคนที่เขารักมากที่สุด
คำอธิษฐานนั้นเป็นจริงแล้ว
แม้ว่าจะต้องแลกมาด้วยทุกสิ่งที่อย่างในชีวิตของเขาก็ตาม
.
เขามารู้ในวันที่เขาเป็นเครื่องบรรณาการก่อนจะไปเมืองหลวงแคปปิตอล ว่าพ่อของเขาเคยจีบแม่ของแคตนิสเช่นกัน แม่ดูไม่แยแสใดๆ ต่อเขาอีกแล้ว บอกว่าเขต 12 คงจะมีผู้ชนะเกมล่าชีวิตสักที ด้วยชื่อเสียงของแคสนิสที่ล่าสัตว์ขายอย่างสม่ำเสมอ และไฟพลุ่งพล่านที่จะต้องมีชีวิตรอดกลับมาหาน้องสาวให้ได้ เธอคือดาวโดดเด่น เธอเป็นความหวัง เธอทำให้เขต 12 ที่ยากจนแร้นแค้นที่สุด มีเรื่องราว ให้ขายต่อได้ อาจจะขายเรื่องที่เธออาสาช่วยน้องสาว ขอความเมตตาเห็นใจจากผู้ชมในเมืองหลวง แล้วแอบหวังว่าจะได้รับสปอนเซอร์มาช่วยให้เธอเป็นผู้ชนะเกมและเดินทางกลับบ้านมาอยู่กับน้องพริมเหมือนเดิม แผนการนี้ไม่เลว มีโอกาสสำเร็จสูงมาก ไม่ใช่สิ. มันต้องสำเร็จ! พีต้าจะทำทุกวิถีทางเพื่อช่วยให้แคตนิสเป็นผู้ชนะหนึ่งเดียวของเกมนี้ได้ แม้ว่านั้นหมายถึงว่าเขาจะต้องจบชีวิตของตัวเองก็ตามที
.
สำหรับพีต้า แค่การได้ใช้เวลาด้วยกัน หนึ่ง สอง สัปดาห์ก่อนงานศพเขานั้นเป็นดั่งของขวัญจากคนบนฟ้า เป็นกล่องปริศนาแพนโดราที่เขาแกะเปิดออกแล้วยังเหลือความหวังอยู่ เหมือนดอกแดนดิไลออนดูบอบบางเบาลอยคละคลุ้งไปทั่วอากาศได้ทั่วทุกสารทิศได้ ไฟแห่งแรงบันดาลใจในสิ่งที่เธอทำด้วยหัวใจเธอนั้นสร้างแรงกระเพื่อมมากมายมหาศาล สร้างความหวังและทำให้ชาวเขต 12 ส่งพลังใจส่งใจและคำอวยพรอยากให้เธอกลับบ้านมาได้ พีต้าจะทำทุกอย่างเพื่อให้ความหวังนั้นยังอยู่กับเขาตลอดทั้งชีวิตอันเหลือน้อย เพื่อส่งคนที่เขารักกลับบ้านได้อย่างปลอดภัย
.
ถ้าเธอทุ่มเล่นสุดตัวในเกมนี้ มุ่งสู่เส้นทางผู้พิชิต ด้วยหัวใจจริงแท้
เขาก็จะไม่ยั้งมือ สนับสนุนทุกสิ่งที่เธอทำ จะทุ่มสุดตัวเช่นเดียวกัน
.
.
.
“Diana and her Dandelion”
.
เมื่อคนกำลังจะตาย เมื่อคนใดที่รู้ว่าตัวเองจะต้องตาย ความเจ็บปวดใดๆ ในอดีตพลันมลายหายไป ความทรงจำเก่าแก่ที่ถูกหลงลืมในซอกหลืบแห่งความทรงจำ ผุดพรายขึ้นมา ภาพความสุขในชีวิต ชัดแจ่มในห้วงความคิดของพีต้า ภาพที่เขาเห็นแคตนิสมีความสุข ได้เห็นเธอกลับบ้าน ใช้ชีวิตอยู่ต่อไปอีกสักสิบปี อาจจะมีลูกของตัวเอง เปิดร้านเบเกอรี่ ลอยเข้ามา เขาใช้ภาพทรงจำเหล่านี้ในการประคองความตื่นเต้นที่จะคุยกับเธอ พีต้าไม่สนใจการเล่นเกมให้ชนะ แต่ทว่าเขาจะผูกมิตรกับชาวแคปปิตอลให้มากที่สุด โบกไม้โบกมือ ยิ้มแป้นทักท้าย จับมือแคตนิสครั้งแรกก็อ้างว่าจะได้มีกล้องมาจับภาพเยอะๆ การที่มีคนเห็นมากคือจิตวิทยาในการสะกดให้คนรักเราชอบเรา พีต้ารู้เรื่องนี้ดี จึงพยายามผูกมิตรกับคนทุกฝ่าย รวมถึงฝ่ายที่แคตนิสมอว่าเป็นศัตรูด้วย เขาจะต้องเป็นตัวกลางประสานให้พวกมืออาชีพตัวเต็งชนะเกม ไม่ฆ่าแคตนิสเร็วจนเกินไป บางทีหากเขาร่วมทีมกับเขต 1 กับ เขต 2 แล้วบอกว่าจะช่วยหาแคตนิสน่าจะเป็นแผนที่ไม่เลวนัก
.
การฝึกซ้อมเตรียมพร้อมทางร่างกายก่อนเข้าแข่งขันและงานสัมภาษณ์ออกรายการแนะนำผู้สมัครแต่ละคนผ่านพ้นไปแล้ว พีต้าได้ทำสิ่งที่เรียกได้ว่าเป็นการ ‘หักมุม’ ทิศทางของการแข่งขันล่าชีวิตปีนี้ ที่เขาประกาศความจริงที่สว่างที่สุดออกอากาศต่อหน้าคนทั้งโลกว่า
.
“ผมหลงรักสาวคนหนึ่งที่บ้านเกิดมา 5 ปีแล้ว และเธอเพิ่งรู้ว่าผมมีตัวตนครั้งแรกในวันเก็บเกี่ยว (วันจับฉลากมอบเครื่องบรรณาการเด็ก) การชนะเกมนี้ไม่สามารถทำให้ผมใช้ชีวิตกับเธอได้ เพราะว่าเธอเองก็มาร่วมเล่นในเกมล่าชีวิตที่นี่ด้วย”
.
.
.
จบ
.
.
.
[Outro Song]
I am nothing….
You are Wind, Water and Sky…darling,
Tell me darling, how I can earn your love?
I would swim oceans; I would move mountains.
I would do anything for you
What do you want me to do?
.
.
.
ขอบคุณภาพประกอบจากแฟนด้อมเดอะฮังเกอร์เกมส์
PerrysJourney มนตรากร กระบวนกร นักเล่นแร่แปรภาษา Mystic Facilitator Alchemist
เขียน 14 พ.ย. 2566 19:37
ปรับแก้ 14 พ.ย. 2566 19:40