"กลอนสัมผัสใจขนาดยาวสำหรับนักเดินทางผู้กำลังค้นหาตัวตนที่แท้จริง....
เชิญอ่านพลางใคร่ครวญด้วยหัวใจอย่างแยบคาย..."
.
.
.
เมื่อชีวิตมาถึงทางแยก ฉันไม่ลังเลที่จะตัดสินใจเลือกสักหนึ่งเส้นทาง
ด้วยรู้ว่าฉันยังสามารถตัดสินใจได้เป็นระยะๆ
ในบรรดาทางแยกทั้งหลายในอนาคต
ทางแยกที่เลือกเดินอาจนำพาไปสู่จุดหมายเดิมได้
.
.
.
เมื่อฉันเห็นรังนกอยู่ตรงนั้น แล้วฉันก็คิดสงสัยทำไมหนอ?
เจ้านกน้อยเที่ยวบินไปไม่รีรอ เฝ้าจดจ่ออาหารทุกเช้าเย็น
.
.
.
ดอกหญ้าสัมผัสฉันแล้วบอกว่า “ท้องนภานั้นกว้างใหญ่เกินตาเห็น
ความสงสัยก่อนถามจึงเลือกเฟ้น มีประเด็นที่ควรจึงดีงาม”
.
.
.
มีบ้านหลังหนึ่งริมเส้นทาง ฉันแลพิศดูพลางคำนึงหา
แสงนวลเจ้าอบอุ่นชื่นใจมา เหมือนพี่ยาพบน้องหลังพรากไป
.
.
.
คือชีวิตคนเรานี้ไม่แน่ จากแล้วพบสุขแล้วเศร้าทุกข์อาศัย
เพราะเหตุใดใครรู้จริงหรือไม่? ฟังหัวใจอันบอบช้ำระกำทน
.
.
.
ทางเส้นนี้ทอดยาวไกลสายตาเห็น แต่หัวใจช่ำเย็นสุดนึกหา
ด้วยความรักในหนทางตามพระศาสดา ทุกเวลามุ่งฝ่าไปด้วยใจจริง
.
.
.
.
.
วันหนึ่งฉันจะก้าวไปยังจุดหมาย
แม้ยามนี้ ห่างหาย กลายเป็นหิน
จะมุ่งฝ่า ความลำบาก ดุจนกบิน
ฝันจินตนา ถึงความสิ้น กองเชื้อเพลิง
.
.
เพราะยามนี้ ทุกคนหลงกิเลส
ใหลตามเพศ กามกิน ยิ่งทำเหลิง
คิดว่าตน เป็นนาย โดยสิ้นเชิง
ใช่เพียงเพิ่ง เป็นทาส ทางคดไกล
.
.
เมื่อพบกับ ความหวั่นไหว ในตัวฉัน
ต้องแปรผัน เผชิญจุด ที่หวั่นไหว
เปรียบดั่งเรา ไร้เรี่ยวแรง จะสู้ใจ
จึงไถล หลงไป ตามทางเลว
.
.
ฉันจะต้อง ก้าวข้าม ความกลัวนี้
เพื่อพบที่ สูญสิ้น ทางลงเหว
ชีวิตเรา อาจเป็นดั่ง ทองคำเปลว
ดั่งของเหลว ทรงตัว เมื่อพบเย็น
.
.
ธรรมชาติ ร้องเตือนฉัน หลายครั้งครา
ว่าพุทธองค์ ทรงอยู่ หากเราเห็น
องค์ธรรมะ ในชาติ ทุกข์ลำเค็ญ
สามดวงแก้ว เป็นเช่น ความธรรมดา
.
.
ย้อนกลับทาง เก่าเดิน ย่ำซ้ำรอย
ทางเดิมคอย รอเรา กลับมาหา
บ้านหลังน้อย เย็นสุข เสมอมา
แต่ดวงตา มีฝุ่นผง จึงคลาดไป
.
.
แท้ที่จริง บ้านเก่า เราอยู่แล้ว
คงไม่แคล้ว มองเห็น เมื่อผงสลาย
ล้างดวงตา ชื้นแฉะ ด้วยดวงใจ
ที่ฝันใฝ่ ธรรมชาติ รักบ้านจริง
.
.
เมื่อฉันได้ถึงทางแยกอีกครั้ง ฉันจึงเลือกทางที่ถูกต้องได้....
ในที่สุด คือทางสู่ บ้านหลังเดิม
พักแล้วเพิ่ม พลังชีวิต ไม่ต้องสิง
วุ่นวายวิ่ง นอกตัว เพื่อประวิง
อาศัยอิง บ้านเกิดใจ กันเถิดนา
.
.
ก่อนกลับบ้าน หลังเดิม ที่เคยจาก
ยามพรากอก พ่อแม่ ไม่ประสา
ยามนี้ลูก เติบโต รู้ธรรมดา
ยามมองตา เห็นตัวเอง งามแท้จริง
.
.
.
ประพันธ์โดย
ศานติมโนรมย์
Beautiful Peace of The Mind
27 เมษายน 2558
.
เขียนที่
ค่าย “นักฝันกล้าใหม่”
ณ สถาบันยุวโพธิชน ออเงิน สายไหม
นิเวศภาวนา แลทัศนาโลกภายใน