หยดน้ำบนใบบัว

ขณะที่จิตของบุคคล

มีแต่ "ผู้รู้" กับ "สิ่งที่ถูกรู้"

มันไม่ได้หมายความว่า บุคคลนั้นไร้ความรู้สึก ตรงกันข้าม... กลับรับความรู้สึกได้มากขึ้นเรื่อยๆ เพียงแต่ ณ ช่วงเวลานั้น มัน "ไม่ยึด" สิ่งที่มัน "รู้-สึก-นึก-คิด" ขึ้นมาเท่านั้นเอง มันปล่อยให้เป็นหน้าที่ของขันธ์ 5 เท่านั้นเอง มันไม่เหลือกระทั่งคุณค่าใดๆ ให้น่าวิตกวิจารณ์เลย

มันไร้ซึ่งการขับเคลื่อนทางพลังงานทั้งปวง มันยอมสลัดคืนขันธ์ 5 สู่ธรรมชาติ มันยอมศิโรราบทั้งๆ ที่มันรู้ว่าอะไรเป็นอะไร มันจึงได้มีโอกาส "อนุโมทนา" ในสิ่งที่มันตระหนักรู้แล้วปล่อยวางลงบนมือของพระธรรมชาติที่เชื่อใจได้ว่า "ยุติธรรมเสมอ"

เมื่อจิตได้จบภารกิจแต่ละครั้ง ก็คือ การได้กลับบ้านหลังเดิม ได้นอนหลับไปพร้อมกับความรักแห่งพระธรรมชาติจนกระทั่งตื่น เพื่อกลับมาเผชิญกับโลกความเป็นจริงต่อไป

#ชีวิตคือการเรียนรู้

#ธรรมชาติยุติธรรมเสมอ

#ขอบคุณผู้ชี้

#ขอบคุณเพื่อนสหธรรมิกชน