วันนี้ของใคร ๆ หลาย ๆ คนที่ผ่านมา อาจจะเป็นวันที่ได้จัดงานเลี้ยงฉลองกับเพื่อน ๆ แต่สำหรับฉัน วันนี้เป็นวันที่ทำให้ระลึกถึงวินาทีที่ฉันได้ออกมาจากท้องแม่ ในเวลานั้นแม่ของฉันคงเจ็บน่าดู ดั่งคำพูดที่ใคร ๆ มักจะพูดว่า เวลาที่เราเกิดเป็นเวลาที่แม่ของเราเจ็บที่สุด แต่ก็ยังเชื่อมั่นนะ ว่ามันน่าจะมีอะไรบางอย่างที่จะทำให้ท่านลืมความเจ็บกายนั้นลงได้ เพราะในความยินดีที่ได้เห็นฉันเกิดมาบนโลกนี้

 

จริงสินะ.. ถ้าไม่มีท่านทั้งสองคนนี้ ฉันคงไม่ได้เกิดมาบนโลกนี้แน่นอน ฉันเกิดมาจากความรักของคนสองคนที่เป็นพ่อและแม่ฉัน ฉะนั้นบุคคลที่ฉันควรระลึกถึงให้มากที่สุดในวันนี้ คือท่านทั้งสอง ที่เลี้ยงดูฉันมาทำให้ฉันได้มีวันนี้ เป็นได้ดั่งทุกวันนี้ หลายครั้งหลายคราเวลาที่ฉันได้รับคำชมจากใคร ๆ ฉันมักจะบอกว่า ฉันได้จากพ่อบ้างล่ะ ฉันได้จากแม่บ้างล่ะ มันเป็นความภาคภูมิใจจริง ๆ นะที่ฉันมีวันนี้ได้เพราะท่านทั้งสองคนนี้จริง ๆ

 

ในวันคล้ายวันเกิดของฉันในปีนี้ ฉันตั้งใจที่จะเขียนคำขอบคุณท่านทั้งสอง เพราะฉันไม่รู้จริง ๆ ว่า ถ้าฉันไปเกิดในครอบครัวอื่น ฉันจะโชคดีขนาดนี้ไหม วันที่ฉันล้มลุกคลุกคลาน ไม่มีครั้งไหนที่ฉันจะไม่ได้รับกำลังใจจากเขา และทำให้ฉันลุกขึ้นก้าวเดินต่อไปได้อย่างมั่นใจทุกครั้ง และฉันเองก็ไม่เคยปล่อยโอกาสที่จะเรียนรู้สิ่งดี ๆ และเปิดโอกาสดี ๆ ที่เข้ามาในชีวิต เพราะมันหมายถึงการขับเคลื่อนพลังดี ๆ ที่จะมอบให้และแบ่งปันให้กับสังคมต่อไป ในเรื่องราวของ “ความหมายของการมีชีวิต”

 

ขอขอบคุณคุณบิ (พ่อ) และ แม่ ที่เลี้ยงหนูมา แม้บางช่วงมันจะเป็นเวลาแห่งความยากลำบากที่จะผ่านช่วงนั้นไปให้ได้ แต่ก็ทำให้หนูเป็นหนูในวันนี้ได้ ทั้งหมดนี้คือบุญกุศลที่เราได้ร่วมทำกันมา และแน่นอน หนูก็ยังคงที่จะมุ่งมั่นสู่ทางธรรมเพื่อที่จะน้อมบุญกุศลที่หนูทำไว้ให้ท่านทั้งสอง และขออานุภาพแห่งคุณพระศรีรัตนตรัย ปกป้องคุ้มครองท่านทั้งสองให้มีสุขภาพกายและใจที่แข็งแรง มีจิตที่เบิกบานในทุกขณะด้วยเทอญ .. สาธุ

 

รักพ่อและแม่นะคะ

ตุ๊ยตุ่ยมะกุ่ยมาคุยกัน

21 สิงหาคม 2564

 

ขอบคุณภาพจาก: เด็กดีดอทคอม